Mijn klaslokaal bleef deze week leeg. En ook mijn atelier bleef deze week leeg. Maar een creatieve geest is zelfs door corona niet te stoppen. Halve bak wegzakken in heerlijke fauteuils, in pyjama en badjas aan de keukentafel en dan een beetje kliederen met Photoshop, blijkt een booster voor mijn digitale kunst.
Enkele jaren geleden ging ik in gesprek bij een loopbaancoach. Ik voelde me ongelukkig met mijn baan als kunstdocent, en als jonge moeder had ik het idee dat ik nergens meer aan toe kwam. Ik leefde voor mijn werk en voor mijn gezin. ‘Het zijn de tropenjaren’ ammehoela, ik werd er diep ongelukkig van. Dus …
Met de komst van de sociale media hebben we visuele afleiding in overvloed. Wanneer heeft kunst jou echt doen stil staan?
‘In de brugklas kon ik mezelf inschrijven voor een cursus planning. Natuurlijk kwam ik daar pas een dag van tevoren achter, en had ik het veel te druk om deel te nemen’. Laten we vooropstellen, voor een cursus planning hoef je niet bij mij te zijn. Voor een grote dosis flexibiliteit en verantwoordelijkheidsgevoel daarentegen wel.
Mijn bedrijf, dat ben ik. Mijn product is zo verweven met wie ik ben, dat mijn merkwaarden ook heel dicht bij mijn persoonlijkheid liggen. Tijd om ze eens in willekeurige volgorde onder de loep te nemen.
Kunstenares, zangeres en zelfs nog een beetje kunstdocent. Daarnaast nog 2 kinderen om me heen huppelen en een man, die huppelt overigens niet. Hoe ik dat doe? Geen idee.
