We leven al zo lang in tijden van drukte en afleiding. Zeker met de komst van de sociale media hebben we visuele afleiding in overvloed. We krijgen dagelijks zo ongelooflijk veel beelden op ons af, dat we onszelf eigenlijk de vraag moeten stellen: wat is nog de waarde van een beeld? Velen besteden ongelooflijk veel tijd, liefde en aandacht aan het creëren van The ‘picture perfect’, maar er is bijna niemand die het beeld ziet voor wat het echt is. Voor de waarde die in het beeld besloten ligt. Voor het proces dat er aan vooraf is gegaan. En belangrijker nog, wat een beeld echt met jou doet.
Hoe vaak heb jij echt gefocussed naar iets gekeken?
Hoe vaak heb jij langer naar een stilstaand beeld gekeken dan 10 minuten achter elkaar? Niet om het na te maken in welk medium dan ook, want dat vereist absoluut een langere kijkervaring, maar om gewoon er van te genieten. Het beeld in volle te ervaren? Jezelf vragen te stellen over het beeld? Wat is er te zien? Waaraan zie ik dat of waarom zie ik dat? Laat het beeld me ergens aan denken? Krijg ik een emotionele ervaring bij dit beeld? En waar in mijn lichaam voel ik dit? Wat doet dit verder met mij? Zet het mij aan het denken? Zet het mij aan tot handelen? Of brengt het mij een serene kalmte? Hoe vaak neem je de tijd om écht even stil te staan bij wat er recht voor je te zien is? Hoe vaak durf je weg te dromen bij dat wat is, zonder het gevoel te hebben iets anders te missen? Hoe vaak durf je de chaos van alle dag te laten voor wat het is?
Leef af en toe eens echt 'in het moment'
In onze huidige maatschappij hebben we zo ongelooflijk de neiging om maar te hollen en te eisen, vooral van onszelf, dat we vergeten te genieten van de reis. Dat we vergeten dat we ‘in het moment’ mogen leven en dit helemaal te mogen ervaren.
3 Kunstwerken die mij compleet stil lieten staan
Vandaag wil ik met jullie 3 kunstwerken delen die mij even compleet uit de realiteit trokken omdat ze mijn aandacht compleet naar zich toe trokken. De eerste twee kunstwerken waarbij dit gebeurde ontdekte ik tijdens mijn eerste jaar aan de kunstacademie. Tijdens een reis naar Londen bezochten we het Tate Modern. Nooit eerder had ik de kracht van kunst ervaren. Ik was er niet naar op zoek. Ik wist niet dat ik het nodig had. Maar o, wat was dit een immense ervaring. Ik stond voor het eerst helemaal stil, en ik zag, ik voelde, ik genoot, ik anticipeerde.
The Weather Project, Olafur Eliasson
Het eerste beeld wat ik met je wil bespreken is de installatie van Olafur Eliasson. In de grote turbinehal in het Tate Modern was het donker, licht mistig zoals ik het me herinner. Het industriële gebouw was aan de bovenkant voorzien van een spiegelplafond over de gehele lengte en breedte van de hal. Tegen de achterwand was een grote, halve cirkel bevestigd met daarin honderden geel-oranje LEDlampjes, die aan de bovenkant de spiegels raakte. De halve spiegel voelde op deze manier als een ondergaande zon in een compleet industriële setting. De spiegels op het plafond deden denken aan de lichtbrekers zoals de zon ook op de golven heen en weer deinst en de mist zorgde ervoor dat de zachtgele zon een oranje gloed verspreidde, als bij een zonsondergang. Halfweg was er een industriële loopbrug die als een zwart silhouet eruitzag als een boulevard. En ik lag op de grond. Net als velen anderen en bewonderde het geheel, inclusief mijn eigen spiegelbeeld recht boven mij.
Lilith, Anselm Kiefer
Het tweede beeld was een mixed media schilderij van Anselm Kiefer. Ook dit schilderij, ‘Lilith’ genaamd, bewonderde ik in het Tate Modern. Toen ik de zaal binnen kwam stond ik oog in oog met een groot, vergrijsd bruin, in eerste opzicht, nietszeggend doek. Toch was er iets in mij dat mijn volledige aandacht op dit schilderij hield. Ik ging op de grond zitten en heb gekeken. Wel 2 uur achter elkaar heb ik gekeken. Voor het eerst in mijn leven. Het werk was gigantisch, bijna 4 meter hoog bij ruim 5,5 meter breed en gemaakt met olieverf, as en koperdraad op doek. Langzaam drong het tot me door dat ik naar een stad keek, hoog van bovenaf geschilderd. Op afbeeldingen online is dit direct te zien, maar vanwege het immense formaat drong dit in de realiteit pas laat tot me door. Achteraf gezien heeft dit werk wellicht mijn latere acrylschilderijen beïnvloedt, waarin ik veel met mixed media werkte en de uit elkaar getrokken touwen overeenkomsten vertonen met het koperdraad op het werk van Kiefer. Ik was zo ongelooflijk onder de indruk van het materiaalgebruik in die donkere, geabstraheerde omgeving dat ik als bevroren de rest van de middag voor dit schilderij ben blijven zitten.
Ghost Keeping, Csákány István
Het derde werk is een installatie van Csákány István, een Hongaarse kunstenaar. In oktober 2013 zag ik dit werk in museum Ludwig, in Boedapest. ‘Ghost keeping’ vertelt het verhaal van de steeds verder gaande industrialisatie en de nutteloosheid van de mens. Het protest dat al klonk met de opkomst van de stofzuiger en de wasmachine, dat de robot de rol van de mens in neemt, klinkt hier door in een prachtig kunstwerk van zuiver handwerk. Deze handgemaakte, geheel uit hout opgetrokken uitwerking van een naaiatelier is dan ook een ode aan het handwerk van vroeger. In dit enorme naaiatelier met een formaat van circa 5×10 meter (schaal 1:1) staan naaimachines, lokmachines, stoompersen e.d. allen prachtig uitgewerkt in vele details. Het leek alsof ze tot leven konden komen door alle knopjes, tandwieltjes en elektrische aandrijvingen. Boven in de stellage hingen elektriciteitsdraden met stopcontacten. De draden leken flexibel, zoals we dat van een draad gewend zijn, maar ook deze draden waren gemodelleerd uit hout. Rondom de stellage stonden poppen in donkerblauwe uniformen. Geesten zonder gezicht, Mensen zonder ziel. De combinatie van de 2 elementen vormden een prachtige uitleg voor dit conceptuele kunstwerk. Door de handvaardigheid zou dit werk prachtig gerelateerd kunnen worden aan oude meesters, maar vanwege de uitstraling en de conceptuele benadering past het werk perfect binnen de hedendaagse kunst. Ik kan me niet voorstellen dat er een kunstliefhebber bestaat die dit werk niet prachtig of intrigerend vindt. Ik heb in ieder geval mijn ogen uitgekeken bij dit bijna surrealistische kunstwerk.
-
Inkt portret in opdracht - Mensen | voor o.a. familieportret, kindportret, liefdesportret, huwelijksportret, zwangerschapsportret, newbornportret, prematuurportret, herinneringsportret
€249,00 – €1.366,00 -
Inkt portret in opdracht - Huisdieren
€249,00 – €854,00
